Femke & Eric-Jan

25 januari 2025

Ook hier een liefdesverhaal 😄

Eric-Jan en ik hebben elkaar rond november 2020 leren kennen op de app, we hebben ongeveer drie maanden met elkaar gesproken voordat wij een relatie kregen. Eerst via SamenChristen, en toen overgegaan op de WhatsApp.

In de tussentijd zijn we gaan afspreken. Ik woonde op de Veluwe in Nunspeet en Eric-Jan in Oosterland, een klein dorpje in Zeeland, 175 km verder, oftewel 2 uurtjes reisverschil.

Maar we vonden elkaar wel zo leuk dat we na drie maanden een relatie kregen, nadat Eric-Jan mij om verkering vroeg op de zandverstuiving in Hulshorst.

We hadden eigenlijk niet eens in de gaten dat we zover uit elkaar woonden. Aangezien ik geen rijbewijs had, kwam Eric-Jan meestal naar mij toe.

De Eerste Date die we hadden kwam hij bij mij thuis. Ik woonde op kamers, en na 2 uur gereisd te hebben was hij 2 uurtjes bij mij. Omdat hij nog ene lange weg terug moest, kon hij niet zo lang blijven, maar goed 😄

Drie jaren vlogen om, waarbij we af en toe weekendjes bij elkaar waren; hij bij mij, of ik bij zijn familie thuis, zodat we van beide kanten elkaar leerden kennen.

En in de tussentijd hebben we natuurlijk van alles samen ondernomen. Zo zijn we met boot gegaan in Zeeland om zeehondjes te spotten, blokkarten, klimbos, ezeltjes tocht met picnick, een luchtballonvaart, dagjes weg, samen op vakantie, en ga zo maar door 😄

Begin vorig jaar zaten we een keer in Amersfoort, en mijn man zei: "Kijk eens op die kerkklok". Daar stond: Wat is je wens voor dit jaar? Toen vroeg ik: "Nou, wat is je wens?"

"Ja, dat we trouwen", antwoordde hij.

Nou, we wisten toch al van elkaar dat we met elkaar verder wilden, in verband met onze visie in het leven. En ja, ik wilde ook graag trouwen.

Maar wanneer zou hij echt op knieën gaan? Dat was de vraag. En dat duurde best nog wel een tijdje. Ik zat er natuurlijk bovenop, en vroeg regelmatig wanneer hij me zou vragen. "Als je het doet, heb je wel een ring nodig, want zonder ring kun je niemand vragen", zei ik dan. Ook familie en vrienden zaten hem achter zijn broek 😄

Totdat we op 10 maart aan het wandelen waren bij de zandverstuiving in Hulshorst. Ik vond al dat Eric-Jan zo lief en vrolijk deed. Ineens haalde hij een doosje uit zijn zak, ging op één knie, en vroeg hij of ik met hem wilde trouwen. Nou, mijn antwoord was natuurlijk "ja".

Toen was het voorbereidingswerk. Wat een drukke periode voor een dag die voorbij vliegt 😄 Ik was ook niet bepaald stressbestendig. En het was eigenlijk allemaal teveel want ik wilde trouwen in december. Ik dacht: Dan kunnen we nog een beetje sparen en een beetje rustig voorbereiden. Maar Eric-Jan wilde graag in de warme periode, dus werd het begin september 2024.

Inderdaad, de trouwdag vloog voorbij. We hebben een prachtige tekst vanuit de preek mee mogen krijgen: Psalm 73:25.

"Wien heb ik nevens U in de hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!"

Dat dit maar ons gebed mag zijn!

En zo zijn we alweer bijna een half jaar getrouwd. De tijd vliegt. Ik heb nieuw werk, en leer nieuwe mensen en een nieuwe omgeving kennen. Eric-Jan heeft ook nieuw werk, maar wel een vertrouwde omgeving, want we zijn in Zeeland gaan wonen, want daar was hij bezig met ons huis.

Nu mag het nog een gebed zijn en is het hopen dat we gezegend mogen worden met kinderen zodat het een gezin wordt 😄

Nou dit was een beetje in het kort het verhaal 😄 Ik ben niet de eerste en ik zal waarschijnlijk ook vast niet de laatste zijn die een succesverhaal deelt, maar vond het toch leuk om even te delen.

— Femke